علی فغانی، ایرانی کاردرست مایه افتخار!
جواهری که به استرالیا تقدیم شد
انتخاب علیرضا فغانی به عنوان داور فینال جام باشگاههای جهان یک افتخار دیگر به کارنامه‌ی درخشان مردی اضافه کرد که کمیته بی‌تدبیر داوری فدراسیون فوتبال ایران با کج‌سلیقه‌گی او را کادوپیچ تقدیم فدراسیون فوتبال استرالیا کرد.
به گزارش “ورزش سه”، از روزی که محمد فنایی کمک داور فینال جام جهانی آمریکا بود؛ سالها گذشت تا فغانی مقتدر و کاریزماتیک نقش اول لیست الیت قضاوت‌های حساس در میادین معتبر جهان فوتبال شود.
پرداختن به قصه‌ی تکراری سوء مدیریت در فوتبال الله‌بختکی و بی‌برنامه ایران دیگر سوژه نخ‌نمای محافل نقد و بررسی است.
الان نمی‌دانیم بابت این افتخار احتمالا تکرار نشدنی خوشحال باشیم یا عزادار تصمیات کمیته‌ی داورانی باشیم که تصمیم گرفت علیرضا فغانی با قانون شرط سنی از لیست الیت داوری فوتبال ایران خارج شود.
سوالی که ذهن جامعه فوتبالی را درگیر کرده این است آیا کارشناسان داوری فوتبال ایران از متخصصین کمیته داوران فیفا بیشتر می‌دانند؟ چرا این جمع کاربلد در فوتبال ایران محدود شده‌اند؟ آیا بهتر نیست فیفا نظر ویژه‌ای به مدعیان بدعت‌گذار داوری فدراسیون فوتبال ایران داشته باشد؟
مرور سوابق داوری علیرضا فغانی در معتبرترین میادین جهان فوتبال:
نیمه نهایی جام باشگاههای جهان ۲۰۱۲
رده بندی جام جهانی باشگاه‌ها ۲۰۱۳
فینال لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۴
فینال جام ملتهای آسیا ۲۰۱۵
فینال المپیک ۲۰۱۶
نیمه نهایی جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷
رده بندی جام جهانی ۲۰۱۸
فینال جام باشگاههای جهان ۲۰۱۶
افتتاحیه جام ملتهای آسیا ۲۰۲۳
افتتاحیه جام جهانی باشگاه‌ها ۲۰۲۵
فینال جام جهانی باشگاه‌ها ۲۰۲۵
* او فقط فینال جام جهانی را تجربه نکرده است که البته این شانس هم‌چنان برای او در جام جهانی پیش‌رو که سال آینده شاهد آن خواهیم بود محفوظ خواهد ماند.
فغانی ثابت کرد می‌شود از شهرری تا استادیوم مَتلایف (MetLife Stadium) شهر رادرفورد شرقی در ایالت نیوجرسی آمریکا را با اراده‌‌ای پولادین و عزمی راسخ همراه با باور به توانایی‌های شخصی پیمود تا، تاریخ را به نام خود و وطن نوشت.
فوتبال ایران یکی از مهم‌ترین مهره‌های داوری خود را با قوانین من‌درآوردی و عجیب خود از دست داد؛ آنچه که مشخص است هیچ استراتژی برای ساختن یک علیرضا فغانی دیگر وجود ندارد.
امید داریم با توجه به وجود استعدادهای ذاتی و انفرادی شاهد حضور یک داور بین‌المللی هم‌تراز با آقای قاضی باشیم؛ گرچه با توجه به سابقه‌ی مدیریتی تصمیم‌گیرندگان فوتبال ایران این امیدواری خوش‌بینی بیش از اندازه‌ای لازم دارد.
علیرضا فغانی برای رسیدن به جایگاه پیر لوئیجی کولینای افسانه‌ای فقط قضاوت در فینال جام جهانی را کم دارد، حداقل کاری که می‌توان برای تجلیل از افتخاراتی که او برای فوتبال و ورزش ایران ساخته است کرد؛ نام‌گذاری یکی از خیابان‌ها و یا میادین شهر تهران است.
به احترام آبروی فوتبال ایران می‌ایستیم و تشویقش می‌کنیم!
